Historia
  • Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport
Historia
Dodaj raport
Fakty i Opinie Wiadomości
Facebook E-mail Messenger WhatsApp Kopiuj link Więcej

Lata 90. Złote czasy domorosłych fałszerzy amatorów

Michał Sielski
1 stycznia 2022 (artykuł sprzed 2 lat) 
Opinie (126)
Podrobioną "dwudziestkę" trzeba było dobrze wygnieść, by przypominała sfatygowany oryginał. Podrobioną "dwudziestkę" trzeba było dobrze wygnieść, by przypominała sfatygowany oryginał.

Podrobioną "dwudziestkę" trzeba było dobrze wygnieść, by przypominała sfatygowany oryginał.

mat. prasowe

Kontynuujemy cykl o drobnych cwaniaczkach z przełomu wieków. Pisaliśmy już o kombinatorach, którzy jeździli komunikacją bez biletów, o sposobach na darmowe rozmowy telefoniczne, a także o tych, którzy zajmowali się tzw. krojeniem i koceniem. Dziś wspominamy podrabiane w pokojach akademickich pieniądze i drukowane na domowym sprzęcie znaczki na bilety miesięczne. Takim "biznesem" zajmowały się nastolatki.



Czy kiedykolwiek próbowano ci zapłacić podrobionym banknotem?

W latach 90. nikt jeszcze nie marzył o elektronicznych kartach, które będzie można ładować przez internet i bez wychodzenia z domu kupować dowolny bilet miesięczny czy semestralny. Młodzież i dorośli, którzy chcieli korzystać z biletów okresowych, musieli regularnie naklejać na nie znaczki - odpowiednie dla każdego miesiąca.

Znaczek na przeciętny bilet kosztował kilkadziesiąt złotych. Na dłuższych trasach były oczywiście najdroższe, a to zrodziło pokusę, której niektórzy szybko ulegli.

Znaczki na bilety miesięczne drukowali studenci?



Zawsze był ktoś, kto znał kogoś, kto znał... Im mniej "ktosiów" po drodze, tym cena była niższa i bardziej zbliżona do 50 proc. wartości biletu
Pocztą pantoflową szybko rozeszła się wieść, że bilety na znaczki miesięczne można kupić taniej "w okolicach akademików". Wprawdzie nikt nie chodził pod domy studenckie i nie wypytywał przypadkowo napotkanych studentów, czy mają może znaczki, ale - jak to w tamtych czasach - zawsze był ktoś, kto znał kogoś, kto znał... Im mniej "ktosiów" po drodze, tym cena była niższa i bardziej zbliżona do 50 proc. wartości biletu.

Działało to przez wiele miesięcy, ale im bardziej proceder stawał się powszechny, tym szybciej można było spodziewać się tego, że zostanie ukrócony. Kontrolerzy biletów zostali bowiem dokładnie poinstruowani, czym różnią się podróbki od oryginałów, i zaczęli je masowo zabierać, przy okazji wystawiając mandat i spisując dane osób nimi się posługujących. Kolejną konsekwencją było wezwanie na komendę policji przy Nowych Ogrodach, gdzie oczywiście większość zeznawała, że kupiła znaczek, czekając w kolejce na początku miesiąca. A warto wiedzieć, że w punkcie we Wrzeszczu na przełomie miesięcy kolejka miała nawet po kilkadziesiąt osób i oczywiście do każdej z osób na jej końcu podchodził(a) kobieta/mężczyzna w bliżej nieokreślonym wieku, proponując odsprzedanie tańszego znaczka na bilet, który przez pomyłkę został kupiony dwa razy przez męża/żonę.

Mitycznego małżeństwa oczywiście nigdy nie odnaleziono, a "wszyscy wiedzieli", że znaczki były drukowane w akademikach we Wrzeszczu. Czy tak było w rzeczywistości? Policja postawiła wtedy zarzuty tylko płotkom. Ale w efekcie szybko wprowadzono hologramy zamiast znaczków, więc nie dało się już ich drukować i wycinać na domowym sprzęcie.

Pieniądze ze zwykłej drukarki rodziców



Banknoty z domowych drukarek stały się w latach 90. plagą niemal w całej Polsce. Banknoty z domowych drukarek stały się w latach 90. plagą niemal w całej Polsce.

Banknoty z domowych drukarek stały się w latach 90. plagą niemal w całej Polsce.

fot. KWP Białystok

Znaczki to jednak czubek góry lodowej chałupniczej działalności poligraficznej w tamtych czasach. W latach 90. podrabiano też pieniądze. I pewnie niektórzy wyobrażają sobie teraz sceny z filmów sensacyjnych, w których zorganizowane grupy przestępcze wykradają specjalne bele papieru, mają nowoczesny sprzęt i koniecznie przekupionego byłego pracownika Mennicy Państwowej, który zna całą technologię i poprawia detale w skomplikowanej maszynerii, by uzyskać doskonały efekt "klawuchy", czyli podrobionej gotówki.

Banknoty 100-złotowe oczywiście dokładnie prześwietlano pod specjalnymi lampami. Ale 10- i 20-złotowych nikt nie sprawdzał
I może tak też było, ale swego czasu prawdziwą plagą były podrobione na... domowych drukarkach niższe nominały. Banknoty 100-złotowe oczywiście dokładnie prześwietlano pod specjalnymi lampami itd. Ale 10- i 20-złotowych nikt nie sprawdzał. To sprawiło, że młodociani spryciarze wpadli na pomysł, by drukować je na domowych drukarkach.

Ktoś miał nieco lepszy sprzęt i spróbował. Problemem był jednak odpowiedniej grubości i szorstkości papier, którego z oczywistych względów nie można było kupić w sklepach. Po odpowiednim wygnieceniu podrobione 20-złotówki praktycznie nie różniły się jednak od mocno zużytych oryginałów. Trzeba przy tym pamiętać, że sfatygowane pieniądze nie były wtedy niczym szczególnym, bo zdecydowaną większość transakcji - także dużych - dokonywano w gotówce. Dlatego nikt nie dziwił się, że zwykła dwudziestka jest podniszczona.

Do czasu, gdy ktoś przesadził z zaangażowaniem, bo przy zbyt mocnym miętoszeniu farba zaczynała odchodzić na zgięciach i banknot zaczynał wyglądać jak zabawka z planszowej gry Eurobiznes. Właśnie to spowodowało, że nastolatki je upłynniające zaczęły wpadać, gdy okazało się, że kolejne banknoty pojawiają się w osiedlowych sklepach, a nawet wśród sprzedawców jagód przy kaszubskich drogach.

Tym razem policjanci stanęli na wysokości zadania i po nitce do kłębka doszli do organizatorów tego niecnego procederu, a dokładnie zbrodni, bo taka jest kwalifikacja prawna podrabiania pieniędzy i nielegalnego wprowadzania ich do obiegu. Po wyważeniu drzwi wcześniej wytypowanego mieszkania okazało się jednak, że to nie wysłannicy sycylijskich rodzin, które chciały się osiedlić w Polsce, a... dwóch braci, uczęszczających do jednego z gdańskich liceów, którzy drukowali 20-złotowe banknoty na domowej drukarce niczego niewiedzących rodziców. Sprzedawali je głównie rówieśnikom - po 7 zł za sztukę.

Sąd był dla nich łaskawy. Po długim oczekiwaniu i zaskakująco szybkim procesie przyznali się do wszystkiego, wyrazili skruchę, a rodzice zapłacili sporą grzywnę (zapewne już prawdziwymi pieniędzmi). 17-latek i 18-latek dostali też jednak karę więzienia, którą zdecydowano się zawiesić na okres trzyletniej próby.

Bracia z Gdańska znaleźli jednak niejednego naśladowcę w całej Polsce...

Zobacz także

Czy to pamiętasz? (85)

Opinie (126) 6 zablokowanych

  • 2022-01-02 13:38

    20 złotych otrzymałem jako resztę w...aptece.

    2 lata

    • 3 0

  • 2022-01-02 13:19

    a o królu gdańskich fałszerzy ani słowa,

    tak dobrze podrabiał banknoty że specjaliści z NBP do dziś wspominają. Kilka drukarni było zaangażowanych. Odsiedział i wspólnicy też i od kilku lat nie żyje.

    2 lata

    • 4 0

  • 2022-01-02 12:22

    Lata 20 - złote czasy dla cwaniaków w taksówkach :)

    EWA

    2 lata

    • 7 1

  • 2022-01-02 10:04

    Kiedyś taka 20tka z drukarki zaplacilisny za taxe . (3)

    Bylo ciemno, banknot złożony, szybko się pożegnaliśmy i zanim bryczkarz się połapal i wyskoczył z gabloty, byliśmy już bezpiecznie daleko ;)))
    Lata 90te to były czasy !

    2 lata

    • 5 6

    • 2022-01-02 11:13

      Dalej jestes zlodziejem,czy sporzadniales?

      2 lata

      • 5 2

    • 2022-01-02 10:12

      Czyli - okradłeś taksówkarza (1)

      2 lata

      • 6 3

      • 2022-01-02 10:19

        On okradl duzo wiecej osob wiec bez krzywdy...

        2 lata

        • 6 4

  • 2022-01-02 10:46

    Świetna seria

    Wincyj!

    JuNx

    2 lata

    • 2 0

  • 2022-01-02 09:48

    To kiedy naprawdę potrzebne artykuły biznesach i złodziejstwie (1)

    Transformacji i układach dzisiaj legalnie funkcjonujących przedsiębiorcsch, rentiersch, politykach

    2 lata

    • 7 0

    • 2022-01-02 10:45

      Nie o tym jest ta seria

      2 lata

      • 0 0

  • 2022-01-02 10:34

    Po co falszowac pieniadze, jak mozna zapisac sie do partii.

    2 lata

    • 11 0

  • 2022-01-01 19:11

    mnie raz w nocnym klubie w Gdańskiu zapłacono podrabianą 10 zł (1)

    tyko dlatego że byłem pijany nie zareagowałem na to ze banknot w dotyku był miękki bo wydrukowany na zwykłym papierze

    2 lata

    • 11 1

    • 2022-01-02 09:40

      Za co zaplacili ci 10 zl?

      To byl klub Rozowa Ostryga?

      2 lata

      • 2 2

  • 2022-01-01 18:01

    (4)

    Oy tak,kiedyś to były czasy.A teraz to już nie ma czasów...prawie wszyscy płacą kartą czy telefonem,ja banknotu w ręku nie miałem dobre 15 lat.Wsadziłem w klaser,może za 100 lat ktoś znajdzie?)

    Dr Svencjusz

    2 lata

    • 13 63

    • 2022-01-02 08:27

      dr cveljuż

      to błyskotliwa córka cwanej gapy

      2 lata

      • 4 1

    • 2022-01-01 19:12

      nie zmyślaj (1)

      2 lata

      • 19 0

      • 2022-01-01 21:32

        On już przed denominacją płacił zbliżeniowo

        I razem z MM rzucał koktajlami Mołotowa.

        Urabura syn Baby Jagi

        2 lata

        • 14 1

    • 2022-01-01 21:28

      Svencjusz to już 40 lat temu płacił zbliżeniowo

      Tak samo jak M. M. rzucał koktajlami Mołotowa

      Urabura syn Baby Jagi

      2 lata

      • 14 2

  • 2022-01-01 19:42

    Autor (2)

    Autor tej serii, chyba z opowieści rodziców i bajek zasłyszanych pisze artykuł.

    Ubery

    2 lata

    • 9 14

    • 2022-01-01 22:00

      Albo z Braniewa pochodzi. (1)

      2 lata

      • 7 0

      • 2022-01-02 08:19

        albo z elbinga

        sejsmik

        2 lata

        • 1 0

1
2
3
4
5

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wydarzenia

Gdynia wielu narodowości Gdynia wielu narodowości

Gdynia wielu narodowości

spotkanie, wykład
maj 16
czwartek, g. 17:30
Gdynia, Biblioteka Wiedzy
Wstęp wolny
więcej (1)

TV Filmy

Zwycięski gol Arki Gdynia w finale Pucharu Polski 1979

więcej (1571)

Katalog.trojmiasto.pl - Muzea

więcej

Sprawdź się

Sprawdź się

Gdzie w Gdańsku znajdowała się Góra Wisielców?

 

Najczęściej czytane